Nadat we er
een week preseason op hadden zitten begon de international orientation. Deze
bestond uit verschillende meetings over visa, bank accounts, cultural
adjustment etc. en verder zijn we uiteten geweest in Roanoke, hebben we een
uitkijkpunt over Roanoke bezocht, zijn we naar Target en andere winkels gereden
en hebben we elkaar tot slot beter leren kennen door verschillende ‘spelletjes’
in de bossen (of zeg maar grasveld voor de bossen. Er was ons verteld dat we
naar een of ander adventure park zouden gaan en daarvoor moesten we ook
allemaal eigen risico etc. verklaringen tekenen, maar dat was dus, lekker op
zijn Amerikaans, helemaal nergens voor nodig). Er zijn internationals van over
de hele wereld; Myanmar, Japan, Canada, Spanje, Frankrijk, Duitsland,
Zwitserland, Pakistan, Engeland, Zuid-Afrika, Ierland en dan vergeet ik er vast
nog een stel. Heel leuk om naast de Amerikaanse cultuur te leren kennen!
Meteen na de
internationale kwam de normale freshmen orientation. Verscheidene officiële
bijeenkomsten om het jaar te openen in de sportzaal, met toespraken, gebeden
(of course haha) en koorgezang. De
eerste keer was wel leuk maar toen we een twee urende sessie ‘how to handle
alcohol, sexual intimidation and how to be a good roommate’ voorgeschoteld
kregen (nadat we al een 4 uur durende internetsessie hierover hadden moeten
doen thuis), inclusief vage rollenspellen, viel ik toch wel bijna in slaap. Verder
bestond deze orientation natuurlijk ook uit spelletjes om elkaar te leren
kennen en zijn we ook nu weer naar Roanoke (en Salem) geweest. Het was heel
gezellig allemaal, maar ik was ook blij toen we eindelijk geen 24/7 strak
programma meer hadden, zodat we eindelijk even konden bijkomen!
Al moet je
dat bijkomen niet te letterlijk nemen, want de dag erna (woensdag) begonnen
onze eerste lessen! Mijn eerste dag begon om 8:30 (ik heb elke dag een 8:30
class, poor me) met Spaans, daarna gelijk Bio, twee uurtjes vrij en dan BAM vier uur chemistry! VIER
UUR. Haha dat was wel heftig ja. Eerst een uur les en daarna drie uur lab.
Daarna een uur om naar de dining hall te rennen, eten naar binnen te werken,
naar mijn dorm te rennen, naar de lockerroom, om te kleden en op tijd weer op
het hockeyveld te staan voor een twee uur durende training. Woensdag is echt mijn dodelijke dag. De rest van
de week is namelijk wel iets rustiger (al worden de lesloze uren gemakkelijk
opgevuld met huiswerk). Op donderdag heb ik van half negen tot tien mijn INQ
class (een soort English class) en dan ’s avonds van zes tot negen Biolab.
Vrijdag en maandag zijn hetzelfde als woensdag, alleen zonder mijn chemlab en
op dinsdag heb ik alleen ’s ochtends mijn INQ class.
Op dit moment heb ik er net
iets meer dan een week lessen op zitten en ik moet zeggen dat de stof goed te
doen is, alleen dat ik bij bio en chem
wel merk dat er een vrij grote ‘language barriere’ is. Naamgeving etc. is irritant anders
hier, maar ik begin er aan te wennen. Hoe goed mijn Engels is voor mijn
INQ class zullen we gauw merken, aangezien ik mijn eerste paper al heb
ingeleverd. Het ging over ‘My kinsman, Major Molineux’, by Nathaniel
Hawthorne. Amerikaanse
literatuur, jaja. En nu lezen we de autobiografie van Benjamin Franklin. Super
interessant.
Naast het ‘student zijn’, ben
ik druk bezig met het ‘athlete zijn’. Dat is hier namelijk bijjjjna net zo
belangrijk. Er wordt je maar al te vaak op het hart gedrukt dat je altijd en
overal het field hockey team representeert en je dus dient te gedragen! We
hebben allemaal een contract getekend waarin we onder andere bevestigen niet
naakt over straat te zullen gaan. Daar baalde ik wel van, zoals jullie waarschijnlijk wel begrijpen. Verder moeten we vanaf 1 à 2 dagen voor onze wedstrijden gezond eten (al worden we naderhand wel beloond met pizza).
Afgelopen vrijdag was onze
eerste wedstrijd tegen Goucher. Een uurtje met de bus op neutraal terrein van
een ander college. Voor de wedstrijd hebben we een 50 minuten warm-up en daarna
gaat iedereen in een rij staan om naar de vlag te kijken en naar het volkslied
te luisteren. Daarna worden de nummers en namen van degene die mogen spelen
omgeroepen en moet je als je je nummer hoort één voor één naar voren stappen en
mag je zwaaien (of de radslag doen, wat je wilt). Ik heb het maar bij zwaaien
gehouden, want verassend genoeg stond ik in de basis en mocht daarna zelfs de
hele wedstrijd spelen! Woehoee, dat was echt awesome aangezien er 30 meisjes in
ons team zitten! (OMG en een paar dagen later werden Shannon en ik ook nog eens
als spelers van de wedstrijd uitgeropen en kregen we een sticker haha. Echt
totaal niet verwacht, maar wel supersuper leuk natuurlijk!). We hadden de
wedstrijd met 2-0 gewonnen dus dat was een very nice begin van ons seizoen!
Onze winst werd natuurlijk
gevierd op een echte Amerikaanse basement party. Het was inmiddels het derde
feestje waar ik geweest ben hier en het blijft toch wel een ervaring haha!
Precies zoals in de films.
Zondag was uitslaap/huiswerk
dag. Mijn roommie was op volleyball toernooi, dus hebben Bridget (fh team),
Elyse (fh team), Sarah (Elyses roommate), Sophie (fh team dutchie) in mijn
kamer diehard gestudeerd. Maandag t/m nu waren normale, drukke schooldagen.
Oja, maanag was ik met Arielle (fh team) en Sophie (en een heleboel andere
freshman, alle freshmen hadden een uitnodiging gehad voor een bepaalde dag deze week) naar het diner met president Maxey en zijn vrouw in de tuin van zijn
huis geweest. Echt een super Amerikaans huis met zuilen bij de voordeur, een
grote trap bij binnenkomst en de typische Amerikaanse inrichting. Ook weer een
ervaring.
Zo. Hopelijk hebben jullie nu
een iets beter beeld van mijn leventje hier! Ik heb het nog altijd ontzettend
naar mijn zin en beleef elke dag weer iets nieuws. So far so good!
xxxxx Katinka
ps. De WiFi in onze bus was helaas niet zo goed dus kreeg mijn blog gister niet geüpload. Nu deze blog online gaat, ben ik dus al aangekomen in Danville, Kentucky!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten